ZOBACZ GDZIE ZIMUJA BOCIANY

drzewo kołczanowe

03/05/2021

Drzewo kołczanowe (Aloe dichotoma; ang. quiver tree; afr. kokerboom) jest dość powszechnym elementem krajobrazu południowej części Namibii. Kilkumetrowa wysokość, jaką osiąga drzewo, i jego charakterystyczny kształt sprawiają, że kokerboom jest wyraźnym składnikiem, na pozór, ubogiego i monotonnego pokrycia roślinnego krajobrazu.

Pierwszy człon łacińskiej nazwy Aloe podpowiada, że należy ono do rodziny roślin aleosowatych. Aloe dichotoma ściślej mówiąc jest sukulentem, który gromadzi wodę zarówno w łodygach, jak i liściach. Porowaty pień drzewa jest względnie prosty, zwęża się ku górze i wznosi się na wysokość kilku metrów. Na końcu pnia wyrastają z niego wielokrotnie rozwidlające się gałęzie. Liście są koloru płowo-zielonego, mają kształt spiczasty, są mięsiste i ich brzegi mają drobne kolce. Liście układają się w rozetki. Jaskrawo żółte kwiaty, oprócz pnia i gałęzi, są cechą charakterystyczną Aloe dichotoma, które odróżniają je od innego, o podobnym wyglądzie, drzewa rosnącego w Namibii – Aloe pillansii.

Uważa się, że przodkowie współczesnych San, przez wielu antropologów uważanych za ostatnie ogniwo łączące współczesną cywilizację z kulturą zbieracko-łowiecką, drążąc otwory w pniach drzew wykonywali kołczany na swoje strzały. Stąd pochodzi nazwa drzewo kołczanowe.

Środowisko naturalne drzewa to skaliste zbocza, wyizolowane pasma górskie na pustyni, jak również równiny południowej Namibii. Na obszarach tzw. wielkiej skarpy (południowo-zachodnia część Namibii), zaobserwowano wymieranie drzew. Uważa się, że za ten stan może być odpowiedzialna zmiana klimatu, która przekształca klimat w Namibii na bardziej suchy.